ΛΑΡΙΣΑ 21 Απρίλη 1967

Λάρισα. Ξημέρωμα 21 Απρίλη 1967.

Τους πιάσαν στον ύπνο;

Η τοπική εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» κυκλοφορεί με κύριο άρθρο «ΠΡΟΣ ΟΜΑΛΑΣ ΕΚΛΟΓΑΣ, εγγυητής είναι το κόμμα της «Ενώσεως Κέντρου». Αλλά και η Αθηναϊκή εφημερίδα της Αριστεράς, η «ΑΥΓΗ» βγήκε
με τίτλο «Συναγερμός του δημοκρατικού λαού σ’ όλη τη Μαγνησία, Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ», απλώς στον υπέρτιτλο πρόλαβε και έγραψε «Συνελήφθησαν από στρατιωτικούς οι Μ. Γλέζος, Λ. Κύρκος, Α. Παπανδρέου. Ασυνήθιστες κινήσεις στρατιωτικών δυνάμεων».

Η «Αυγή» μάλιστα ξεκίνησε πριν δυο μέρες να δημοσιεύει σε τρεις συνέχειες άρθρο «Γιατί δεν θα γίνει δικτατορία» που είχε γραφτεί από τον Άγγελο Διαμαντόπουλο, μετέπειτα μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΚΚΕ Εσωτερικού.

Ενώ όλοι περίμεναν πραξικόπημα - κυρίως το βασιλικό – όταν έμπαινε το ερώτημα αν θα γίνει διχτατορία προσπαθούσαν να το διαψεύσουν για να μη ρίξουν το ψυχολογικό ρεύμα που υπήρχε για την τεράστια άνοδο των δημοκρατικών δυνάμεων στις εκλογές που θα διεξάγονταν τον Μάη. Αυτός ο ψεύτικος εφησυχασμός έκανε τους περισσότερους να πιαστούν με τις «πιτζάμες» στο σπίτι.

Μια ομάδα επίορκων μεσαίων αξιωματικών, οι περισσότεροί τους δοσίλογοι των Γερμανών, εχθροί της δημοκρατίας, αντικομμουνιστές δεδηλωμένοι και μια «παρέα ηλιθίων», όπως τους αποκάλεσαν πολλοί, κατάφεραν να αιφνιδιάσουν ακόμα και τους φιλοβασιλικούς στρατηγούς που ετοίμαζαν το δικό τους πραξικόπημα.  

Σε πλήρη σύνθεση του "τσίρκου" της εθνικοφροσύνης

Γνήσιοι οπαδοί των απαγορεύσεων του Γ΄ Ράϊχ

Κάπως θυμίζουν την κατοχή

Το ομολογούν οι ίδιοι για την "δημοκρατία" που έχουν...

Αυτή η «παρέα των επικινδύνων ηλιθίων»[1], που  μαζί τους συγκατατέθηκε και ο «Κοκός»[2] επέβαλαν την «κυβέρνηση των ανδρείκελων» με επικεφαλής τον γνωστό στους Λαρισαίους δοσίλογο Κων. Κόλλια. Ενώ ήταν ο ίδιος υπόδικος για δοσιλογισμό, στάλθηκε να οργανώσει στη Λάρισα τα Ειδικά Δικαστήρια Δοσιλόγων. Καταλαβαίνει αμέσως κανείς τον σημαντικό ρόλο που ανέλαβε ερχόμενος στη Λάρισα για να "καθαρίσει" το τοπίο.

Ο Κ. Κόλλιας[3] ως εισαγγελέας εφετών στάλθηκε στη Λάρισα με ειδικό καθήκον να χτυπήσει το ΕΑΜικό κίνημα μετά την απελευθέρωση και παράλληλα να συμβάλλει στην γιγάντωση και στην νομιμοποίηση της δράσης του παρακράτους και των δοσιλογικών, αλήτικων, δολοφονικών κι ληστρικών ομάδων του Σούρλα, Ταμπούρη, Αρχιμανδρίτη, Κρινή και άλλων.

Βαρύνεται με την κάλυψη των δολοφονιών από την αστυνομία, την εθνοφυλακή, τον Σούρλα, την ΕΒΕΝ κ.λπ. των θανάτων του Αχιλ. Δενδραμή, του Ιωαννίδη, Χαρισούλη, Αθ. Μάρκου, Αθ. Σαμαρά, Θοδ. Γκουσγκούνη και πολλών άλλων.

Οι φυλακές εκείνη την περίοδο για τους καταδικασμένους δοσίλογους, ταγματασφαλίτες, ΕΒΕΝίτες ήταν παιδική χαρά! Όταν ήθελαν έφευγαν, έβλεπαν όποιον ήθελαν και γενικά είχαν ιδιαίτερη μεταχείριση. Την πρώτη και κύρια ευθύνη λειτουργίας των φυλακών την έχει ο Εισαγγελέας Εφετών στην προκειμένη περίπτωση ο πολύς «κύριος» Κόλλιας. Αυτό το διάστημα υπήρχαν οι περισσότερες αποδράσεις αυτών των δοσίλογων και παρακρατικών.

Να τι γράφει σε γράμμα που δημοσιεύτηκε σε Τρικαλινή εφημερίδα ο ΕΑΣΑΔίτης κρατούμενος στις φυλακές Καρδίτσας Ηλ. Γεωργίου σε κρατούμενο όμοιό του στις φυλακές Τρικάλων. «… ο Εισαγγελέας[Κων. Κόλλιας] είναι Χίτης και είναι ηπέρ ημόν και ο διοικητής Χωροφυλακής δεν λέγεται, ταγματασφαλίτης. Χωροφύλακες έρχονται κάθε μέρα και παίρνουν νέα της φυλακής. Με την οργάνωσιν συνεργαζόμασται κάθε ημέρα…»[4].

Ο Κ. Κόλιας και τα επόμενα χρόνια πρωταγωνιστούσε σ’ όλες τις «βρώμικες δουλειές», όπως στην υπόθεση Λαμπράκη το 1964 «επί παράβασει καθήκοντος και παροτρύνσει υφισταμένων εις το έργο της ανακρίσεως διά την ανθρωποκτονίαν του βουλευτού Λαμπράκη».[5] Για αυτήν την υπόθεση του επιβλήθηκε τρίμηνη παύση.

Σε τρία χρόνια, το 1967, επιβραβεύτηκε η «εθνικόφρονη», υποτακτική δοσιλογική, πατριδοκάπηλη, αντικομμουνιστική και αντιδημοκρατική του προσφορά με τον πιο αντιδημοκρατικό τρόπο που υπηρέτησε πάντα.    

ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ[6]

Η χούντα δυστυχώς βρήκε και στη Λάρισα φιλότιμους οσφιοκάμπτες «πατριώτες» να την υπηρετήσουν. Θα σταθούμε μόνο σε λίγες μα αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις.

Πρώτοι και καλύτεροι οι δουλοπρεπείς υπηρέτες και κατά τα φαινόμενα λάτρεις των αντιδημοκρατικών επιλογών. Ας μη βιαστεί καλύτερα κάποιος και πει πως δεν είχαν άλλη επιλογή.

Ενώ ξεκίνησε υπερασπιζόμενος του κολίγους κατέληξε "στυλοβάτης" της κατοχικής "ηρεμίας" και της χουντικής εθνικοφροσύνης.  

Σ’ αυτόν τον κήπο των παράσιτων Δήμαρχος διορίστηκε ο «καμένος» πολιτικά ήδη «παράγοντας» Δ. Χατζηγιάννης, το δε Δημοτικό Συμβούλιο «κόσμησαν» οι :

Κι το "μπουκέτο" απ' αριστερά ο Μεσήνης, ο Δουβαλόπουλος και ο αρχιπραξικοπηματίας Πατακός

Θάνος Μεσήνης πρόεδρος που αργότερα διορίστηκε Δήμαρχος. Βασ. Θεοδώρου, Δαμ. Βουλγαράκης, Γ. Ζιαζιάς, Χρ. Λαδίκας, Μιχ. Πατέρας  και αργότερα (8.9.67)   Ηλ. Μπομπορίδης, Κων. Σολωμός, Βασ. Παπαγιάννης, Νικ. Μίχος, Ευαγ. Οικονόμου, Μίνα Σάπκα-Ρίζου (κόρη του Μιχάλη Σάπκα).

Οι "ευπατρίδες" πρόθυμοι(!) για να "σώσουν" την Λάρισα.

Οι χουντόφιλοι στυλοβάτες – είναι ο πιο ευγενικός τίτλος που τους προσάπτεται – προσπάθησαν με κάθε τρόπο να υπηρετήσουν το «καλό της πόλης» και περνώντας θαυμάσια στους γιορτασμούς της χούντας που φρόντιζαν να είναι επιτυχημένες και αντάξιες των ηγετών τους.

Από την άλλη οι πραγματικοί αγωνιστές, οι δημοκράτες, οι κομμουνιστές και ο λαός στον «γύψο». «ΠΑΤΡΙΣ»:  Η Ελλάδα στο «γύψο», μα το χειρότερο ξεπουλήθηκε στους Αμερικανονατοϊκούς φτάνοντας στο σημείο της προδοσίας της Κύπρου και του διαμελισμού της. Κατάφεραν τους Έλληνες να τους ευνουχίσουν οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά με το ξεπούλημα τμημάτων της επικράτειας στους «φιλέλληνες» Αμερικάνους Πάπας, Καρρά, Ωνάση και φυσικά την επέκταση των βάσεων στ’ μεγάλα αφεντικά τους Αμερικάνους.

«ΘΡΗΣΚΕΙΑ»: Μέσα σε λίγο διάστημα διέλυσαν την ανώτατη ιεραρχία σχηματίζοντας την «σύνοδο των αρίστων» παραβιάζοντας κάθε κανονιστική αρχή, διορίζοντας νέους μητροπολίτες για να έχουν τους συσχετισμούς και ανάμεσά τους εξέλεξαν τον Ιερώνυμο Κοτσώνη που έγινε Αρχιεπίσκοπος.

Το διχτατορικό καθεστώς επειδή ήθελε να καταστήσει την εκκλησία υποχείριό του προσπάθησε να αλλοιώσει όλες τις διαδικασίες. Προσπάθησενα αναγκάσει σε παρέτηση τον ήδη Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Β΄(Χατζησταύρου). Εκείνος δεν το δέχτηκε και τότε ο πάντα πρόθυμος για κομπίνες και λοβιτούρες Κ. Κόλλιας ανακοινώνει ότι «δι’ αναγκαστικού νόμου[7], περί ρυθμήσεως εκκλησιαστικών τινών πραγμάτων, η Κυβέρνησις ηθέλησε να κραταιώση το κύρος των εκκλησιαστικών ηγετών και να προλάβη ορισμένα έκτροπα ως τα τουθ παρελθόντος»…

«ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ»:  Οι οικογένειες διαλύθηκαν αφού έστειλαν εξορία και φυλακές πατεράδες, μανάδες, παιδιά, συζύγους. Έλειψε από το τραπέζι γι’ αυτές τις οικογένειες το ψωμί, μα το σοβαρότερο ήταν τα ψυχολογικά τραύματα που άφησε στα παιδιά κυρίως όλη αυτή η κατάσταση. Πώς να δώσεις να καταλάβει το μικρό παιδί πως ο γονιός του είναι φυλακή, χωρίς να είναι ποινικός. Και μάλιστα ως ανταμοιβή του αγώνα για το καλό του λαού; Την ίδια περίοδο υπήρχε και τεράστια έξαρση της δεύτερης μαζικής μετανάστευσης εσωτερικής και εξωτερικής… λόγω της οικονομικής κατάστασης, αλλά και λόγω των διώξεων στα χωριά.

Επίσκεψη προσκύνημα στη Γυάρο μετά από 37 χρόνια (2004).

Η φωτογραφία είναι στο μέρος που ήταν η σκηνή και συγκάτοικοι ήταν Χριστόφορος Δαμάνης, Δ. Δήλας, Αρ. Λαμπρούλης, Δ. Ζησόπουλος, Θ. Μπιώτης, Ηλ. Παπαδημητρίου, Σωτ. Κολλάτος

    

Τελειώνοντας αυτό που βγαίνει αυθόρμητα από μέσα μου είναι η κραυγή του πόνου, η κραυγή της ζωής, η στεντόρεια επιθυμία της Λευτεριάς απαιτώντας:

Ποτέ πια Φασισμός.

Ποτέ εξορίες και φυλακές.

Κάτω οι Χούντες.

Κάτω ο Μιλιταρισμός.

Ζήτω η πάλη των Λαών.

Ζήτω η Φιλία και η Αλληλεγγύη των Λαών.

---

[1] Ο όρος αυτός αποδόθηκε για μια σειρά από βλακώδεις και καταστροφικές ενέργειες  για την πατρίδα μας, σ’ όλη την εφταετία, αποδομώντας ακόμα κι αυτό το σύνθημα που είχαν «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». Μα κυρίως το «κατοχύρωσαν» με την πατριδοκαπηλία τους, με το Αμερικανέμπνευστο προδοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο, δίνοντας την ευκαιρία στην Τουρκία να εισβάλει και να τη διατηρήσει στην κατοχή της μέχρι σήμερα.

[2]«Κοκός» ήταν το σκωπτικό παρατσούκλι που προσέδωσαν στον Κωνσταντίνο Γκλύξμπουργ που εκτελούσε – ουσιαστικά η μητέρα του Φρειδερίκη - χρέη βασιλιά.

[3] Δημήτρης Κουσουρής «ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Κόλλιας, μετέπειτα πρωθυπουργός της χούντας, που ενώ ήταν ο ίδιος υπόδικος για δωσιλογισμό, του ανατέθηκε η οργάνωση της λειτουργίας των Ειδικών Δικαστηρίων Δωσιλόγων.

[4] «ΑΛΗΘΕΙΑ» Λάρισας 13 Μάρτη 1946. Η ορθογραφία όπως γράφτηκε στην εφημερίδα.

[5] «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» Λάρισας 19 Δεκέμβρη 1964.

[6] Στέκομαι , συγχωρέστε με, μόνο σε δυο τρία σημειολογικά θεματάκια επιφανειακά.

[7] Πρόκειται για τον Α.Ν. 3/1967, ο οποίος μπήκε σε ισχύ από της 10 Μάη 1967 (Φ.Ε.Κ. 67, τ.Α΄/10.05.1967.