Έφυγε ο «Βενιαμίν» … καβάλα στ’ άσπρο άλογό του.

Στις 21 Γενάρη 2018 έφυγε σε ηλικία 90 χρονών, ο τελευταίος – ίσως - από τους Επονίτες του έφιππου υποδειγματικού ουλαμού  του 3)7 Συντάγματος Ιππικού, του πολυθρύλιτου Ιππικού της Θεσσαλίας.

Ο Δημήτρης (Τάκης) Μπατάλης υπήρξε ο μικρότερος σε ηλικία ανάμεσα στους 28 καβαλάρηδες Επονίτες του υποδειγματικού ουλαμού και γι’ αυτό τον ονόμασαν «Βενιαμίν».

Αυτή του η ιδιότητα αποτέλεσε την αιτία να επιλέγεται για την προβολή του ουλαμού σε διάφορα όργανα, όπως η Β΄ Συνδιάσκεψη της ΕΠΟΝ Θεσσαλίας που έγινε στα Άγραφα. Αυτή άλλωστε την ανάμνηση, του άρεσε να την αφηγείται σε κάθε αναφορά εκείνης της περιόδου και να μας απαγγέλει την εισαγωγή της ομιλίας του:

«… Ζούμε σαν πραγματικά αδέρφια όλοι οι καβαλάρηδες του ουλαμού. Εμένα με φροντίζουν όλοι ξεχωριστά, σαν η μάνα το μικρό παιδί. Με λένε Βενιαμίν. Αχώριστοι σύντροφοι τα 28 κάτασπρα άλογα μας. Είναι άσπρα όπως η αγνή μας καρδιά και όπως τα λευκά ιδανικά της ΕΠΟΝ».

 Φωτογραφικά του στιγμιότυπα χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορα έντυπα για λόγους προβολής. Στον «Ιερολοχίτη» 28.8.1944 έχει τμήμα της ομιλίας του, σκίτσο του Βενιαμίν, του Δημήτρη Μεγαλίδη, στο «Ρήγα» 20.7.1944, στο περιοδικό της ΕΠΟΝ, «Νέα Γενιά» 5.5.1944 φωτογραφία με το άλογο κ.ά.

Το σημαντικότερο αποτύπωμά του βρίσκεται στα Αναγνωστικό «ΤΑ ΑΕΤΟΠΟΥΛΑ» της γ΄ και δ΄ τάξης του Δημοτικού  που εξέδωσε η Π.Ε.Ε.Α. στον εκδοτικό «Ελεύθερη Ελλάδα» το1944 με ευθύνη της μεγάλης Ελληνίδας παιδαγωγού Ρόζας Ιμβριώτου.

Για χρόνια συνέβαλε στην ανάδειξη της μνήμης, στήνοντας ουσιαστικά μόνος του – με ελάχιστη βοήθεια -  το Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης στη Λάρισα, που λειτούργησε για κάποια χρόνια, στον τελείως εγκαταλελειμμένο εκθεσιακό χώρο, που βρίσκεται κάτω από το Μνημείο Αντίστασης του Φιλόλαου Τλούπα, που δεσπόζει στο πάρκο του Αλκαζάρ.

Καλό ταξίδι και καλή αντάμωση με τους υπόλοιπους Επονίτες του ουλαμού και με τα «28 άσπρα άλογα», που έφιπποι πλέον και αχώριστοι, θα καλπάζετε για πάντα στις απέραντες πεδιάδες της Αθανασίας.

Καλό ταξίδι σ. Νίτσα και καλό αντάμωμα με τον Καπετάνιο!!!

Έφυγε την Παρασκευή στις 26 Γενάρη 2018, σε ηλικία 89 ετών η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος,

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ... ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ

Το απόκομμα, του τμήματος, της συνέντευξης στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ", όπου ο Τάκης Τλούπας αναφέρεται στο γεγονός.

Μια απαραίτητη διευκρίνιση, για τους φιλίστορες που χρησιμοποιούν φωτογραφίες της κατοχής, τις παρελάσεις του ΕΛΑΣ ή την συγκέντρωση της

---

Απελευθέρωσης της Λάρισας στην Κεντρική Πλατεία και τις αποδίδουν στον Λαρισινό φωτογράφο Τάκη Τλούπα.

Για άλλη μια φορά πρέπει να διευκρινιστεί, αποκαθιστώντας την αλήθεια, πως οι φωτογραφίες είναι «άγνωστου» φωτογράφου και δεν έχουν καμιά σχέση με τον Τάκη Τλούπα. 

Αυτό το βεβαιώνει ο ίδιος ο Τλούπας σε συνέντευξή του που έδωσε στην «Ε» και τον δημοσιογράφο Αχιλλέα Τραγούδα στις 2 Απρίλη 1984:  «Με την απελευθέρωση, αγόρασα και καινούργια μηχανή. Μ’ αυτή φωτογράφισα, όλες τις καταστροφές που άφησαν πίσω τους οι κατακτητές, την είσοδο των ανταρτών, τις συγκεντρώσεις που έγιναν μπροστά από το «Ολύμπιο». Τις φωτογραφίες αυτές δεν μπόρεσα να τις διασώσω. Κρύβοντας  από δω κι από κει, όλο αυτό το υλικό τόχασα».

Άρα ο ίδιος ήταν απόλυτα έντιμος και  ειλικρινής ως προς αυτές τις φωτογραφίες.

Το "μπέρδεμα" δημιουργήθηκε από μεταγενέστερους χρήστες ενός Λευκώματος που είχε  εκδόσει η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας το 1986 και επανεκδόθηκε το 1994, που στο εξώφυλλό της γράφει "ΛΑΡΙΣΑ εικόνες του χθες, φωτογραφίες: Τάκης Τλούπας".

Βέβαια, αν διαβάσει κάποιος τον πρόλογο, θα διαπιστώσει πως αναφέρεται ότι το λεύκωμα της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας "βασίστηκε στις φωτογραφίες και στο αρχείο του συμπολίτη καλλιτέχνη φωτογράφου Τάκη Τλούπα". Άλλωστε, με μια πρώτη ματιά στο λεύκωμα βλέπουμε γκραβούρες από περιηγητές του 19ου αιώνα ή φωτογραφίες των αρχών του 20ου αιώνα μέχρι την απελευθέρωση, δηλαδή, πριν καν να γίνει φωτογράφος. 

Αυτή η διευκρίνηση γίνεται για να θωρακίσει, από στρεβλώσεις, την ιστορική έρευνα και παράλληλα να προστατέψει το πραγματικό έργο του φωτογράφου. Αναμφίβολα, αυτό το «ξεκαθάρισμα» δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο τον μεγάλο Λαρισινό φωτογράφο που το μεγάλο του έργο και την καλλιτεχνική του αξία δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας ...