Εκτός από τα γνωστά προσωνύμια του
Θανάση Κλάρα, όπως το «Άρης Βελουχιώτης», «Μιζέριας», λιγότερο γνωστό είναι και
το «Φαντομάς»[1].
Αυτό το απέκτησε λόγω των πολλών αποδράσεων από τους δεσμοφύλακές του.
Σε μια τέτοια περίπτωση απόδρασης που
έγινε στη Λάρισα
θα αναφερθούμε εδώ. Η αφήγηση αυτή με παραδόθηκε από τον Τυρναβίτη, πρωτοπόρο (ακόμα από την περίοδο του μεσοπολέμου) κομμουνιστή, καπετάνιου του ΕΛΑΣ κατά την περίοδο της Αντίστασης και Ταγματάρχη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (Δ.Σ.Ε.), Θόδωρου Παρλαπάνου[2].
θα αναφερθούμε εδώ. Η αφήγηση αυτή με παραδόθηκε από τον Τυρναβίτη, πρωτοπόρο (ακόμα από την περίοδο του μεσοπολέμου) κομμουνιστή, καπετάνιου του ΕΛΑΣ κατά την περίοδο της Αντίστασης και Ταγματάρχη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (Δ.Σ.Ε.), Θόδωρου Παρλαπάνου[2].
Με τον Θανάση Κλάρα γνωρίστηκε στις
φυλακές Αίγινας το 1934, όπου έμειναν μαζί στο Νο11 θάλαμο που έγινε ειδικά για
τους βαρυποινίτες και επικίνδυνους, ύστερα από την δραπέτευση των οκτώ (Σακαρέλο,
Κλειδωνάρη, Θωμάζο, Βαβούδη, κ.λ.π.).
Το 1936 ο Θανάσης Κλάρας και αργότερα,
σαν αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ, με το ψευδώνυμο Άρης Βελουχιώτης βρισκόταν
κρατούμενος στις ποινικές φυλακές Λάρισας. Οι φυλακές βρίσκονταν τότε στο νότιο
πρανές του λόφου του Αγίου Αχίλλειου. Η ποινή της φυλάκισής του τελείωνε τον
Ιούνιο του ίδιου χρόνου.
Τότε τους πολιτικούς κρατούμενους που
τελείωνε η ποινή φυλάκισης τους έπαιρναν συνοδεία οι φύλακες των φυλακών και
τους οδηγούσαν στην Ασφάλεια για να εξετάσουν αν θα οδηγηθούν στην εξορία ή
όχι. Για τον Κλάρα η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη.
Ο χωροφύλακας Λευτέρης Καβαρατζής τον
παίρνει συνοδεία για να τον μεταφέρει στην Ασφάλεια.
Φτάνοντας στο κουρείο του κυρ-Τσάκα που
βρισκόταν στην οδό Μακεδονίας, σήμερα οδό Βενιζέλου, ο Κλάρας λέει στον συνοδό του να κάτσει να ξυριστεί. Ο συνοδός
συμφωνεί. Ο Κλάρας κρεμάει το σακάκι του και κάθεται να ξυριστεί. Ο κουρέας
Μιλτιάδης Πατσούρας αρχίζει να βάζει σαπουνάδα στο πρόσωπο του Κλάρα. Στην
απέναντι γωνία υπήρχε ένα περίπτερο. Ο Καβαρατζής πάει στο περίπτερο να
αγοράσει γραμματόσημα.
Ο Κλάρας που ήταν γνωστός με τον Πατσούρα και τον ξύριζε στην
φυλακή σε όλο το διάστημα της κράτησής του, ρωτάει τον Πατσούρα που πάει ο
συνοδός του.
Ο Μιλτιάδης απαντάει: «Στο περίπτερό».
Αμέσως ο Κλάρας σηκώνεται, σκουπίζεται από την σαπουνάδα, αφήνει
το σακάκι του κρεμασμένο και φεύγει. Ένας χωρικός που περίμενε την σειρά του αμέσως
κάθεται στην καρέκλα που εγκατέλειψε ο Κλάρας και αρχίζει να τον ξυρίζει ο
Μιλτιάδης.
Γυρνώντας ο Καβαρατζής βλέπει το σακάκι του Κλάρα κρεμασμένο
νομίζει πως ο κουρέας συνεχίζει να ξυρίζει τον Κλάρα. Ο Πατσούρας σκόπιμα
στέκεται κοντά στον χωρικό για να μην βλέπει ο συνοδός ποιον ξυρίζει ώστε να δώσει χρόνο για να απομακρυνθεί ο Θανάσης.
Όταν ο χωρικός σηκώθηκε να φύγει τότε ο συνοδός του Κλάρα τινάχτηκε
πάνω φωνάζοντας: «που είναι ο Κλάρας».
Ο κουρέας ψύχραιμα απαντάει.: «εδώ
είναι κουρείο και όποιος έρχεται ξυρίζεται και φεύγει». Ο Καβαρατζής το
καταγγέλλει το γεγονός στην Ασφάλεια, που με επικεφαλή τον αρχιχαφιέ Ντόμπρο
(Μπαλωμένο) κινητοποιείται.
Εμείς παρακολουθούμε την ανησυχία και την αναστάτωση που υπάρχει στην ασφάλεια και
γελούσαμε με το πάθημά τους.
Ο Κλάρας έγινε άφαντος και πήγε να εκπληρώσει την κομματική του
αποστολή ...
[2] Ο Θόδωρος
Παρλαπάνος, νέος 16 χρόνων από τον Τύρναβο, συλλαμβάνεται με το περίφημο
ιδιώνυμο του Βενιζέλου (Ν.4229) για προσηλυτισμό υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης και
οδηγείται μετά από περιπέτειες στις φυλακές Αίγινας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου