Ο ΗΡΩΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΙΤΩΤΑΣ, «ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΟΝΤΑΙ, ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»

Στις 26 Γενάρη 1947, 74 χρόνια πριν, στην οδό Υψηλάντου στη Λάρισα εξελίχτηκε μια γιγαντομαχία «δύο κόσμων». Από τη μια της Ανεξαρτησίας, της Λευτεριάς και της Δημοκρατίας και από την άλλη της Υποταγής, της Εξάρτησης και του Δοσιλογισμού.

Μια σοβαρότατη αντίθεση δύο γεγονότων που εξελίχτηκαν στη Λάρισα με διαφορά πέντε ημερών, το ένα 20.1.47 και το δεύτερο 26.1.47 που έδειχναν τους «δύο κόσμους». Από την μια μεριά, το ανθρώπινο μεγαλείο να αγωνίζεσαι και να πεθαίνεις για τη Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη και από την άλλη την κτηνώδη φύση του Υπανθρώπου που είναι και ο ίδιος το διπλό θύμα αυτών που υπηρετεί.

Στις 20.1.47 ένα «φοβερό κακούργημα διεπράχθη στην πόλη μας από τα κτήνη της ΕΣΑ και την ασφάλεια. Δυο στρατιωτικά αυτοκίνητα σταμάτησαν στο τέρμα της οδού Θεοτοκοπούλου. Έξη άνδρες με αυτόματα κατέβηκαν και χτύπησαν την πόρτα του σπιτιού της Ε. Κ. από τη Σελίτσανη[1] που έμεινε εκεί με τους συγγενείς της. Της είπαν πως την θέλει η ασφάλεια για ανάκριση. Την έβαλαν στο αυτοκίνητο… και τελικά την κατέβασαν σ’ ένα υπόγειο… Χωρίς πολλές περιστροφές της ρίχτηκαν... να τη βιάσουν λέγοντάς της ότι «αυτά στα κάνουμε για τον αδελφό σου τον αντάρτη». Η κοπέλα αντιστάθηκε με όλες τις δυνάμεις. Και την κατέβαλαν … παρά τους σφαδασμούς και τα αίματα μέσα στα οποία ήταν πλημμυρισμένη.

Μετά την ολοκλήρωση της εγκληματικής τους πράξης… την φόρτωσαν ξανά στο αυτοκίνητο… και την κατέβασαν στο Δημοτικό Νοσοκομείο. Στις διαμαρτυρίες της … κατέβηκε το κτήνος της ειδικής ο Αλογάριαστος[2] και την έβρισε λέγοντάς της «άη μωρή π… που μας κάνεις τη νοικοκυρά…».

…Την διακόρευσή της διαπίστωσε ο γιατρός Φλώρος[3] που είχε συντάξει και σχετική έκθεση.

Ο λαός της Λάρισας ήταν ανάστατος για το φοβερό έγκλημα των ταγματαλητών του «εθνικού» στρατού του κ. Ρόλιγξ-Σμιθ-Λίνακερ[4] και ζήτησε την σύλληψη του κτήνους της ειδικής Αλογάριαστου και του αξιωματικού της υπηρεσίας της ΕΣΑ που γνώριζαν τους συνενόχους τους[5].

Στις 26.1.47 «Ο ήρωας της Εθνικής Αντίστασης Άγγελος Τσιτώτας[6], το ατρόμητο παλληκάρι, ο εξολοθρευτής δεκάδων Γερμανοϊταλών έπεσε χθες στην πόλη μας τινάζοντας τα μυαλά του στον αέρα για να μη πέσει στα χέρια των σωμάτων ασφαλείας της εθνικής κατοχής. Ο ήρωας Τσιτώτας αναγκάστηκε από τον Ιούλη του ’46 να πάρει τα βουνά για να μη δολοφονηθεί από τους ταγματασφαλίτες της χωροφυλακής και της ΕΣΑ, όπως δολοφονήθηκε ο Ανδρέου[7], ο Μπομπίτσης[8] και άλλοι.

Προχθές, άγνωστο για πιο λόγο μπήκε στη Λάρισα και βρέθηκε κυκλωμένος από τους ταγματασφαλίτες της χωρ/κής και της ΕΣΑ. Επί κεφαλής το κτήνος της ειδικής και συνεργάτης των Γερμανών Αλογάριαστος, ο ταγματασφαλίτης κύναιδος Δράμης και ασφαλώς και τα κτήνη της ΕΣΑ που βίασαν την Κ…, όλα στελέχη του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας των Λίνακερ-Σμιθ^[9].

Και ο Τσιτώτας αυτός μόνος εξευτέλισε τις ένοπλες δυνάμεις της αγγλικής κατοχής και του μοναρχοφασισμού. Ο πανικός τους ήταν πρωτοφανής. Με φωτοβολίδες κάλεσαν σε βοήθεια και σε λίγο κατεύθασαν τανκς, πεζικό, μεγάλες δυνάμεις της ΕΣΑ και της χωροφυλακής με ανωτέρους αξιωματικούς (λέγεται ότι τη «μάχη» διηύθυνε ο ίδιος ο Γεωργούλης), και με φωνές καλέσαν τον Άγγελο να παραδοθεί, πήραν δε την εξής ηρωική απάντηση: «φασίστες, οι αντάρτες δεν παραδίνονται. Ζήτω η δημοκρατία» [10].

Κινητοποίησαν τανκς, πεζικό, πολυβόλα, όλμους, φωτοβολίδες και όλες τις δυνάμεις της ΕΣΑ και της χωροφυλακής και χρειάστηκαν δύο ώρες για να καταβάλουν τον από τα 20΄ λεπτά της μάχης νεκρό Τσιτώτα τραντάζοντας ολόκληρη την πόλη με τα φοβερά πυρά τους. Ο Άγγελος για να μη πιαστεί ζωντανός με την τελευταία του σφαίρα τίναξε τα μυαλά του στον αέρα..

Ο πανικός συνεχίστηκε. Αξιωματικοί ειδοποιούσαν στους κινηματογράφους τους μαυροσκούφηδες να πάνε στις στρατώνες, ενώ άλλες δυνάμεις στρατού και χωροφυλακής απαγόρευαν την κυκλοφορία και πυροβολούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις χωρίς κανένα λόγο.

Μεγάλος πανικός δημιουργήθηκε και στο κέντρο της πόλης που εν ριπή οφθαλμού έκλεισαν τα μαγαζιά και ερημώθηκαν οι δρόμοι. 

Τέλος το ήθος τους, τα καθάρματα της ασφάλειας το έδειξαν, αφού σκύλευσαν το νεκρό του Άγγελου, κλέβοντας τα χρυσά του δόντια. 

Την επομένη κυκλο­φόρησε η Αλήθεια με τετράστηλη περιγραφή στην δεύτερη σελίδα. Έχοντας την εικόνα των δύο περιστατικών, ο παράνομος «Νίκος», ο Σπύρος Καλοδίκης[11], πήγε στο μυστικό τυπογραφείο και επηρεασμένος από τα γεγονότα έγραψε για τη σύγκρουση των «δύο κόσμων». Ο ένας, ο κόσμος των ξενοκίνητων δυνά­μεων, των βιαστών, των δοσιλόγων που δείλιαζε να επιτεθεί, και στερείται ηθικού και ηθικής, και ο άλλος, ο κόσμος των αγω­νιζομένων για ανεξαρτησία και δημοκρατία, που στο πρόσωπο του Αγγέλου Τσιτώτα έδειξε την ηθική υπεροχή του.

 

 

 

---

[1] Σελίτσανη, σημ. Ανατολή Αγιάς.

[2] Γνωστός δωσίλογος, συνεργάτης των Γερμανών, που στην κατοχή υπηρετούσε στην «Ειδική Ασφάλεια» στην Αθήνα, γνωστή για τα εγκλήματά της σε βάρος πατριωτών και για τον βασανισμό μέχρι θανάτου της Ηλέκτρας Αποστόλου. [Τριαντάφυλλος Γεροζήσης, Πρόσωπα, μνήμες, γεγονότα, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2017, σ.51]

[3] Είναι ο δημοκρατικός γιατρός Νίκος Φλώρος, εξόριστος το 1937 στον Άη Στράτη, κατά την διάρκεια της διχτατορίας του Μεταξά και δηλωσίας. Πατέρας του παλιού βουλευτή και νομάρχη Λάρισας, Γιάννη φλώρου.

[4] Άγγλοι που οργανώνουν και καθοδηγούν τη αστυνομία και του παρακράτος, για να οδηγήσουν τα γεγονότα στην επιστροφή του βασιλιά και τον εμφύλιο. Μια χαρακτηριστική περίπτωση ποιος είναι το «αφεντικό» είναι η περίπτωση του Σούρλα. Στις παραμονές του δημοψηφίσματος μπαίνει στη Λάρισα ο Γρ. Σούρλας και εγκαθίσταται σε γραφείο του Β΄ Σώματος Στρατού. Ο διοικητής του θυμώνει και διατάζει να φύγει, αλλά εκείνος δεν υπακούει. Το εγκατέλειψε μετά από «σύσταση» του Άγγλου συνδέσμου με το Σώμα(!).

[5] «ΑΛΗΘΕΙΑ», εφημερίδα(παράνομη) του ΕΑΜ νομού Λάρισας, 29.01.1947, φ.20, σ. 2.

[6] Άγγελος Τσιτώτας, μέλος της Ανεξάρτητης Ομάδας Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (Ο.Π.Λ.Α.) κατά την διάρκεια της κατοχής με πολλές εντυπωσιακές ενέργειες, στην καρδιά της Λάρισας, κατά των Γερμανών και του ΕΑΣΑΔιτών.

[7] Σπύρος Ανδρέου, γεωπόνος, στέλεχος του ΕΑΜ. Στις 30 Αυγούστου πέθανε από βασανιστήρια στην Ασφάλεια χωρίς να υπάρξει δίωξη εναντίον κανενός, ενώ όλοι γνώριζαν τους εκτελεστές.

[8] Βασίλης Μπομπίτσης, σερβιτόρος, συνδικαλιστικό στέλεχος του ΕΑΜ. 21 Ιούλη βρίσκεται σε «ελεεινή κατάσταση» το πτώμα του, σε κεντρικό σημείο της πόλης. Τα μυαλά του τιναγμένα από σφαίρα «εξ εγγυτάτης αποστάσεως», κατά την ιατροδικαστική εξέταση, φυσικά από «αγνώστους»

[9] Αξιωματικοί της Αγγλικής αστυνομίας και οργανωτές της Ελληνικής. Παράλληλα καθοδηγούν τους «κρατικούς» μηχανισμούς καταστολής και τους παρακρατικούς, για την δημιουργία προϋποθέσεων εμφυλίου.

[10] «ΑΛΗΘΕΙΑ» ό.π..

[11] Ο Σπύρος Καλοδίκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μετά το 7ο Συνέδριο και προς τα τέλη του 1945 στάλθηκε στη Θεσσαλία ως Γραμματέας της Οργάνωσης του Βόλου. Μετά από τη σύλληψη του Γραμματέα της Περιοχής, Αχιλλέα Μπλάνα, πέρασε στην παρανομία και εγκαταστάθηκε στη Λάρισα αναλαμβάνοντας Γραμματέας της περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ.