ΤΟ "ΟΧΙ" ΤΗΣ ΔΙΑΝΔΡΙΑΣ ΓΛΥΞΜΠΟΥΡΓΚ-ΜΕΤΑΞΑ

 

Ο Φαίδων Μακρής

ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ[1]

Εορτάζοντες και μη

Μεθαύριο 28 Οκτωβρίου, πέμπτη επέτειο του, ονομαστικού ΟΧΙ προς τους Ιταλούς της δικτατορικής διανδρίας Γλύξμπουργκ-Μεταξα, το Ελληνικό Κράτος θα εορτάσει αλλά δεν θα δεχθεί επισκέψεις του λαού, λόγω απουσίας... ντροπής.

Αυτό που ετοιμάζεται επίσημα δεν είναι γιορτή, είναι απόπειρα υπεξαίρεσης από το λαό της τιμής και της παγκόσμιας δόξας του, για τους υπέροχους απελευθερωτικούς αγώνες του, υπεξαίρεσης, που γίνεται προς όφελος των κληρονόμων του νεκρού δικτάτορα και του Γλύξμπουργκ.

 Αυτοί οι δυο είπαν το όχι, όπως το λεν και οι ερωτευμένες γυναίκες, που ετοιμάζονται να παραδοθούν στον εραστή τους. Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι αποτελούσαν γι’ αυτούς τους δυο ανάξιους κυβερνήτες, αντικείμενο άμετρου θαυμασμού. Το όχι δε λέγεται με το καπέλο στο κε­φάλι και τις αποσκευές αμπολαρισιιένες για το εξωτερικό, αλλά λέγεται όπως το είπε ο λαός με το γυλιό του στρατιώτη στον ώμο, κι’ έτοιμος να φύγει, όχι για το … σωτήριο εξωτερικό, αλλά για τα απειλούμενα σύνορα της πατρίδας μας.

Εκεί στα σύνορα της πατρίδας μας και όχι στα σαλόνια της «Γκραν Μπρετάνια» είπε ο λαός μας το δικό του ΟΧΙ.

Το είπε με την κάνη τού λιανοτούφεκού του, το χάραξε με την ξιφολόγχη στα στήθη των επιδρομέων και το έγραψε με το αίμα του στους βράχους και στις χαράδρες της Πίνδου και των Αλβανικών βουνών.

Μα οι άνθρωποι που σήμερα κυβερνάν την χώρα μας, ελέω των, αραπάδων του Σκόμπυ, αφού αφαίρεσαν από το λαό μας και τις πιο στοιχειώδεις του ελευθερίες, αφού του πήραν και την τελευταία μπουκιά του ψωμιού του από το στόμα, πάνε τώρα με την πιο άτιμη εορταστική σκευωρία να του αφαιρέσουν τους τίτλους τιμής της Εθνικής Αντίσταση; Να πάρουν το όχι που βγήκε από το υπερήφανο στήθος ενός ελεύθερου λαού και, να το ρίξουν στο βόθρο του στόματος ενός ταπεινού δικτάτορα. Μα η ιστορία δεν πλαστογραφείτε όσες προσπάθειες κι’ αν καταβάλουν οι πολιτικάντηδες του μεταδεκεμβριανου βούρκου.

Ο λαός θα σας αφήσει μόνους σας να ασχημονείτε στα τεταρταυγουστιανά σαλόνια, κι αυτός, στους δρόμους, στις συνοικίες και στα εργοστάσια θα γιορτάσει μόνος του την δική του γιορτή, με τον δικό του τρόπο, τον τίμιο, τον αυθόρμητο, τον λαϊκό.

Η δική σας επίσημη γιορτή είναι η γιορτή των κούφιων λέξεων και των κενών επιδείξεων, αφού μια κούφια λέξη και μια κενή δι­πλωματική επίδειξη θα γιορτάσετε. Το όχι του υπηρέτη του Γλύξμπουργκ - Μεταξά.

Μα η γιορτή του λαού, θα δονείται από το βαθύ παλμό της συγκίνησης, για την ιερή επέτειο του δικού του ΟΧΙ, που το είπε με την φιλελεύθερη καρδιά του και το πραγμάτωσε με το τίμιό του αίμα.

Φαίδων Μακρής[2]

---

[1] «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ», εφημερίδα του ΕΑΜ Μαγνησίας, αρ.469, 25.10.1945

[2] Ο Φαίδων Μακρής αγωνιστής της Αντίστασης και ζούσε στον Βόλο. Γιος του Αλκιβιάδη Μακρή που είχε βιβλιοπωλείο και τυπογραφείο στη Λάρισα. Εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στον Βόλο το 1926. Παιδιά του εκτός από τον Φαίδωνα είχε και τον γνωστό λαογράφο του Βόλου Κίτσο και την Κυβέλη  Μακρή. Ήταν ανιψιός του Θρασύβουλου Μακρή (ξάδελφος του πατέρα του), δημοσιογράφου και εκδότη της «ΜΙΚΡΑΣ» της Λάρισας, που στην κατοχή κράτησε μεμπτή στάση.

---

[1] Ο Φαίδων Μακρής αγωνιστής της Αντίστασης και ζούσε στον Βόλο. Γιος του Αλκιβιάδη Μακρή που είχε βιβλιοπωλείο και τυπογραφείο στη Λάρισα. Εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στον Βόλο το 1926. Παιδιά του εκτός από τον Φαίδωνα είχε και τον γνωστό λαογράφο του Βόλου Κίτσο και την Κυβέλη  Μακρή. Ήταν ανιψιός του Θρασύβουλου Μακρή (ξάδελφος του πατέρα του), δημοσιογράφου και εκδότη της «ΜΙΚΡΑΣ» της Λάρισας, που στην κατοχή κράτησε μεμπτή στάση.